- dojść do skutku
- состоя́ться, осуществи́ться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dojść do skutku
Смотреть что такое "dojść do skutku" в других словарях:
dochodzić – dojść do skutku — {{/stl 13}}{{stl 7}} coś zostaje zrealizowane, spełnia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyjazd do Paryża nie doszedł do skutku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
skutek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. skutektku {{/stl 8}}{{stl 7}} następstwo, konsekwencja jakiegoś działania; wynik, rezultat, efekt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozytywne, dobre, zbawienne, przykre, żałosne skutki czegoś. Zdać egzamin z pomyślnym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokonać — dk I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj, dokonaćał, dokonaćany dokonywać ndk VIIIa, dokonaćnuję, dokonaćnujesz, dokonaćnuj, dokonaćywał, dokonaćywany a. I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj 1. «zrobić coś, doprowadzić do… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
nastąpić — dk VIa, nastąpićpię, nastąpićpisz, nastąpićstąp, nastąpićpił następować ndk IV, nastąpićpuję, nastąpićpujesz, nastąpićpuj, nastąpićował 1. «stąpnąć, nadepnąć na kogoś lub na coś» Nastąpić komuś na nogę. Nastąpić na suchą gałązkę. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
niepodobieństwo — n III, Ms. niepodobieństwowie; lm D. niepodobieństwoeństw «rzecz niemożliwa do wykonania, nie mogąca dojść do skutku; niemożliwość» Ucieczka była niepodobieństwem. Dokonać niepodobieństwa … Słownik języka polskiego
przepaść — I ż V, DCMs. przepaśćści; lm M. przepaśćści (przepaśćście), D. przepaśćści «miejsce między stromymi ścianami górskimi, głęboka rozpadlina, urwisko» Szosa biegła nad przepaścią. Samochód spadł w przepaść. ◊ Stać nad przepaścią, na skraju przepaści … Słownik języka polskiego
rozmydlić — dk VIa, rozmydlićlę, rozmydlićlisz, rozmydlićmydl, rozmydlićlił, rozmydlićlony rozmydlać ndk I, rozmydlićam, rozmydlićasz, rozmydlićają, rozmydlićaj, rozmydlićał, rozmydlićany «pozbawić ostrości, wyrazistości» Rozmydlone światło poranka.… … Słownik języka polskiego
wziąć w łeb — Nie udać się; nie dojść do skutku Eng. To come to nothing; to fail to be completed … Słownik Polskiego slangu
dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… … Słownik języka polskiego
